برات الکترونیکی زنجیره تامین؛ تامین مالی شرکتها بدون چاپ پول
برات الکترونیکی زنجیره تامین، یکی از این برنامههای دولت برای حل ریشه ای مشکل تورم و کاهش سرعت رشد نقدینگی است که با حضور وزیر امور اقتصادی و دارایی رونمایی شد. دولت سیزدهم برای حل ریشهای مشکل تورم و به طور مشخص کاهش سرعت رشد نقدینگی برنامههای مستمر و بلندمدتی در دستور کار دارد؛ خدمت […]
دولت سیزدهم برای حل ریشهای مشکل تورم و به طور مشخص کاهش سرعت رشد نقدینگی برنامههای مستمر و بلندمدتی در دستور کار دارد؛ خدمت نوین برات الکترونیکی زنجیره تامین، یکی از این برنامهها بوده است که با همکاری مدیران و کارشناسان وزارت اقتصاد و بانک مرکزی رونمایی شد.
اما اهمیت این ابزار نوین تامین مالی در اقتصاد ایران از آنجا بیشتر نمایان میشود که با توجه به دلیل چالشهای موجود در اقتصاد، پروژههای مهم زیر ساختی و تولیدی کشور از ورود پول و تامین مالی محروم بوده و از سوی دیگر پول همانند یک سیل پر شتاب و ویرانگر، راهی بازارهایی میشد که نتیجهای جز خرابی به دنبال نداشت. در نهایت هر دوی این آسیبها آثار زیانباری در اقتصاد ایران به جا گذاشتند که موجب شد تا اقتصاد کشور در یک دور معیوبِ رشدهای اقتصادی پایین و تورمهای بالا گرفتار شود.
ترمز رشد نقدینگی کشیده شد
اهتمام تیم اقتصادی دولت سیزدهم در چارهاندیشی برای حل این مشکلات، منجر به اتخاذ تصمیمات اساسی در حوزه سیاست پولی شد. یکی از مهمترین این اقدامات کنترل رشد نقدینگی از طریق کنترل رشد ترازنامهی نظام بانکی بود. موضوعی که منجر به کاهش رشد نقدینگی به ۲۴.۳ درصد در پایان سال ۱۴۰۲ شد. این در حالی است که در زمان شروع به کار دولت سیزدهم، رشد نقدینگی به حدود ۴۳ درصد رسیده بود.
با شروع سیاست کنترل رشد ترازنامه، توانایی بانکها در اعطای تسهیلات کاهش یافت. این در حالی بود که همچنان نیاز بنگاهها به تامین مالی برقرار بود. منابعی که تا پیش از این و از طریق تسهیلات، برای سرمایه گردش بنگاهها مورد استفاده قرار میگرفت. همزمان با این اتفاق، هدفگذاری دولت برای جهش تولید اتفاق افتاد که در کنار نیاز شرکتها به سرمایه در گردش، از لزوم چاره اندیشی برای تامین مالی بنگاهها حکایت میکرد.
تامین مالی شرکتها بدون چاپ پول
در همین حال بود که توسعهی راههای نوین تامین مالی جهت استفاده در زنجیرههای تولیدی مورد توجه قرار گرفت. راهکارهای نوینی که بتوانند بدون نیاز به چاپ پول، مشکل تامین مالی شرکتها را حل کنند.
توسعهی روشهای تأمین مالی زنجیره تأمین (Supply Chain Finance)، یکی از مهمترین اقدامات بود. این شیوه، رویکرد جدیدی در تأمین مالی سرمایه در گردش بنگاههای اقتصادی است که میتواند به واسطه تخصیص کارا و هموار منابع مالی، بهبود مدیریت ریسکهای مالی و افزایش شمول مالی، در نهایت به رشد اقتصادی و ثبات مالی اقتصاد کمک کند.
تفاوت روشهای تأمین مالی زنجیره تأمین با شیوههای سنتی
تفاوت اصلی روشهای تأمین مالی زنجیره تأمین با شیوههای سنتی در آن است که در روشهای زنجیرهای، کل زنجیره تأمین به صورت پیوسته، تحت پوشش ابزارهای تأمین مالی و مدیریت ریسک قرار میگیرد. در این زیستبوم جدید، طراحی مدلهای تأمین مالی و مدیریت ریسک به صورت پیوسته برای حلقههای مختلف زنجیرههای تأمین اجرا میشود. ابزارهای مختلفی برای تامین مالی زنجیرهای مورد استفاده قرار میگیرند که برات الکترونیک ویژه زنجیره تامین، یکی از این ابزارها است.
برات الکترونیک، نسخه به روز شده برات
برات الکترونیک، نسخه به روز شدهای از ابزار شناخته شدهی برات است که سابقه ای طولانی (چند هزار ساله) در اقتصاد ایران و جهان دارد. برات یک سند تجاری است که طلبکار ( برات کش ) آن را صادر نموده و برای شخص بدهکار (برات گیر) ارسال می کند و در صورت تایید، بدهکار متعهد میشود تا در سررسید معینی، مبلغ تایید شده را در وجه یا حواله کرد ذینفع (دارنده برات) پرداخت کند. همچنین دارنده برات میتواند قبل از سررسید، برات را در ازای خرید خدمت یا کالا به شخص دیگری منتقل کند.
بدهکار در برات الکترونیک ویژه زنجیره تامین همیشه بانک است
در برات الکترونیک ویژه زنجیره تامین، علاوه بر تمام ویژگیهایی که برات (الکترونیکی) دارد، همواره شخص بدهکار (برات گیر) بانک است. یعنی بانک متعهد پرداخت پولی است که در سررسید به دارندهی برات پرداخت میشود. به خاطر الکترونیکی شدن زیرساخت انتشار برات، تمامی فرآیندهای صدور، انتقال، تنزیل و تسویه برات به شیوهی الکترونیکی انجام میشود. موضوعی که علاوه بر تسهیل فرآیندها، سرعت و دقت انجام تراکنشها را افزایش میدهد.
گفتنی است سامانه سفته و برات الکترونیک وزارت اقتصاد از بهمن ماه سال ۱۴۰۰ شروع به کار کرده است. تا امروز تعداد ۱۷ بانک برای صدور سفته و برات الکترونیک به این سامانه متصل شدهاند.
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.