وفاق ذینفعان؛ کلید طلایی شکوفایی اکوسیستمهای اقتصادی
زهرا بختیاری دبیرکل انجمن کارفرمایی شرکت های تولیدی دانش بنیان اکوسیستمهای اقتصادی امروزی به شدت نیازمند وفاق، هماهنگی و همافزایی بین تمامی ذینفعان و ارکان موجود هستند. برای دستیابی به حداکثر اثربخشی، لازم است تمامی اجزا با یک نقشه راه منظم و مستحکم، مبتنی بر یک رویکرد سیستمی، حرکت کنند. عدم توجه به همپوشانی […]
زهرا بختیاری
دبیرکل انجمن کارفرمایی شرکت های تولیدی دانش بنیان
اکوسیستمهای اقتصادی امروزی به شدت نیازمند وفاق، هماهنگی و همافزایی بین تمامی ذینفعان و ارکان موجود هستند. برای دستیابی به حداکثر اثربخشی، لازم است تمامی اجزا با یک نقشه راه منظم و مستحکم، مبتنی بر یک رویکرد سیستمی، حرکت کنند. عدم توجه به همپوشانی و انفکاک بین ارکان، میتواند به کاهش بهرهوری و کارایی کلی اکوسیستم منجر شود، که این خود به نوبه خود میتواند عواقب منفی برای رشد و توسعه اقتصادی به همراه داشته باشد.
بهویژه، در این راستا، چهار زنجیره زیر باید به صورت همزمان و هماهنگ مورد توجه قرار گیرد:
١- زنجیره ارزش: ارزیابی و تعیین ارزش افزوده در هر مرحله از فرآیند، همچنین شناسایی نقاط قوت و ضعف در آن، کمک میکند تا بهینهسازیهای لازم را انجام دهیم و مزیت رقابتی ایجاد کنیم.
٢- زنجیره تأمین: همکاری و هماهنگی با تأمینکنندگان برای بهینهسازی فرآیندها و کاهش زمان و هزینههای تولید از اهمیت ویژهای برخوردار است. این امر به افزایش کارایی و بهرهوری کمک میکند.
٣-زنجیره تولید و صنعتی: در این زنجیره، تقویت نوآوری و بهرهوری در فرآیندهای تولید اهمیت دارد. فناوریهای نوین و روشهای تولید پیشرفته میتوانند به بهبود کیفیت و کاهش هزینهها منجر شوند.
۴-زنجیره نوآوری: ایجاد فضایی مناسب برای نوآوری مداوم و بهروزرسانی فناوریها الزامی است. این فضا باید امکان آزمایش ایدههای جدید و جذب بازخوردهای لازم را فراهم آورد تا بتوانیم به سرعت به تغییرات بازار پاسخ دهیم.
بهینهسازی تمامی این زنجیرهها نه تنها میتواند منجر به ایجاد ارزش افزوده بیشتر گردد، بلکه به تقویت همکاری، رشد پایدار و توسعه اقتصادی کمک شایان خواهد کرد.
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.