نوآوری در زنجیره ارزش؛ از شناسایی بازار تا تولید پایدار و رقابتی

زهرا بختیاری
دبیر اندیشکده حکمرانی اقتصاد هوشمند

در زنجیره ارزش طراحی، تأمین، تولید، توزیع و فروش، یک اصل جدی تجاری وجود دارد که می‌گوید ابتدا باید بازار را از طریق فروش خرد و عمده شناسایی کنیم. سپس با استفاده از روش‌های نوین، تولید را بدون کارخانه راه‌اندازی کرده و با بسته‌بندی خلاقانه و استراتژی برندینگ مؤثر پیش برویم.

پس از آن که سهم مناسبی از بازار را به دست آوردیم، می‌توانیم به تولید کارگاهی بپردازیم و در نهایت به سمت تولید کارخانه‌ای حرکت کنیم. به همین دلیل، بسیاری از کارآفرینان و تولیدکنندگان بزرگ کشور فعالیت و شاگردی خود را از کف بازار آغاز کرده‌اند.

اتحادیه‌ها نیز این قابلیت را دارند که تا سقف معینی از تولید (کارگاهی) مجوز صنفی-تولیدی صادر کنند، که این موضوع به رشد و توسعه کسب‌وکارهای نوپا کمک می‌کند.

حضور و رویکرد زیست‌بوم نوآوری و فناوری از همان ابتدا در زنجیره، به ما کمک می‌کند تا تولیدات‌مان از کیفیت بالا و رقابت‌پذیری بالایی برخوردار باشند. این رویکرد نه‌تنها موجب بهبود عملکرد تولیدکنندگان می‌شود، بلکه به تقویت موقعیت آنها در بازار نیز یاری می‌رساند.

١. تحلیل بازار: شناسایی بازار و نیازهای آن از طریق فروش خرد و عمده، راهی منطقی برای اطمینان از تولید محصولی با تقاضای کافی است.

٢. مدل‌های کسب‌وکار نوین: امکان تولید بدون کارخانه، به کمک روش‌های نوین مانند تولید در فضای مشترک یا استفاده از منابع برون‌سپاری، می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و افزایش انعطاف‌پذیری کمک کند.

٣. برندسازی و بسته‌بندی: استفاده از استراتژی‌های خلاقانه در برندسازی و بسته‌بندی می‌تواند به تمایز محصولات در بازارهای رقابتی کمک کند و جذابیت بیشتری برای مشتریان ایجاد نماید.

۴. توسعه تدریجی: اینکه تولید به صورت تدریجی از کارگاهی به کارخانه‌ای توسعه یابد، مخصوصاً برای کارآفرینان نوپا منطقی است و به کاهش ریسک اقتصادی آن‌ها کمک می‌کند.

۵. زیست‌بوم نوآوری: وجود یک زیست‌بوم نوآوری و فناوری در زنجیره تولید به بهبود کیفیت و رقابت‌پذیری کمک می‌کند و می‌تواند مزیت‌های رقابتی را تقویت نماید.