تصمیم گیری برای توقف آلایندگی ذوب آهن نیازمند مقامات ارشد
شرکت ذوب آهن اصفهان در حالی مدعی اجرای سیاست مسئولیت اجتماعی و حفاظت از محیط زیست است که اقدامات آن برای یک کارخانه با این درصت از آلودگی بسیار ناکافی است، از این رو طبق تبصره یک ماده ۱۲ قانون محیط زیست باید برای مقابله با آلودگی این شرکت در سطح کلان وزیر صنعت، رئیس […]
شرکت ذوب آهن اصفهان در حالی مدعی اجرای سیاست مسئولیت اجتماعی و حفاظت از محیط زیست است که اقدامات آن برای یک کارخانه با این درصت از آلودگی بسیار ناکافی است، از این رو طبق تبصره یک ماده ۱۲ قانون محیط زیست باید برای مقابله با آلودگی این شرکت در سطح کلان وزیر صنعت، رئیس سازمان محیط زیست و استاندار اصفهان در جلسهای برای این صنعت آلاینده تصمیم گیری کنند .
به گزارش روزنامه اقتصاد ملی در یک سال اخیر مدیرعامل ذوب آهن اصفهان، همواره تاکید کرده که مسئولیت اجتماعی و محیط زیست اولویت های اصلی ذوب آهن اصفهان است و مطابق قوانین جاری کشور این شرکت نیز مانند سایر شرکتهای صنعتی در بازدیدهای محسوس و نامحسوس توسط تیم کارشناسی اداره کل حفاظت محیطزیست استان مورد پایش پیوسته قرار گرفته و نتایج حاصل به این شرکت گزارش میشود.
این در حالی است که در یک سال گذشته بارها فاطمه محمدی رئیس اداره محیط زیست شهرستان لنجان اصفهان بارها اعلام کرده که ذوب آهن یکسری اقدامات در خصوص مشکلات زیست محیطی خود انجام داده است، اما این اقدامات از نظر سازمان محیط زیست کافی نیست و باید یکسری پروژه تعریف و اجرا شود تا آلودگی این صنعت کاهش پیدا کند. و نصب غبارگیر روی کونوکتورها و کک سازی نتوانسته مورد تأیید محیطزیست باشد نیازمند کار و فعالیت بیشتر است. در واقع آلایندگی ذوب آهن شاید نسبت به شش سال پیش بهبود پیدا کرده باشد، اما مورد تأیید محیط زیست نیست و جز صنایع آلاینده محسوب میشود.
سید مهدی مقدسی عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس دهم در گفتگویی که با خبرنگار روزنامه اقتصادی ملی درباره آلایندگی های زیست محیطی برخی واحدهای صنعتی، گفت: در حال حاضر فعالیت برخی شرکت هایی که دارای آلایندگی بالایی هستند بیش از اینکه منافعی برای دولت و مردم داشته باشند هزینه ساز هستند، در واقع دولت سالانه هزاران میلیارد ها تومان هزینه صرف بیمه سلامت و … می کند که به دلیل بروز بیماری برای مردم در نتیجه همین آلایندگی هاست در شرایطی که میزان سودآوری برخی شرکت ها در مقابل این میزان هزینه ناچیز است. از طرف دیگر سلامت مردم همواره باید مورد توجه قرار بگیرد و سیاست های مجلس نیز باید در راستای منافع مردم باشد.
به طور کلی همه شرکت هایی صنعت در هر منطقه ای در کنار رشد و توسعه مشکلاتی هم دارند، اما مسئولیت اجتماعی این شرکت ها ایجاب می کند که اقداماتی در زمینه کنترل آلایندگی انجام دهند که این شرکت در این خصوص هرچند اقداماتی انجام داده اما از آنجایی که کارخانه ای قدیمی با بهره وری پایین و الایندگی بالاست عملا این اقدامات تاکنون نتوانسته راهگشا باشد، حتی در یک مقطع زمانی شستا به دنبال واگذاری این کارخانه به یک شرکت روسی بود، اما دوباره نسبت به این اقدام صرف نظر کرد و به دنبال تولید محصولات جدید همچون ریل رفت که این برنامه هم تاکنون نتوانسته خلاء محیط زیستی شرکت را جبران کند.
به گفته مدیران این شرکت آلایندگی در کنورتور بخش فولاد سازی همچنان وجود دارد و با اتفاده از فیلترها رقم آن از ۳۷۰۰ میلی گرم کمتر از ۵۰۰ میلی گرم رسیده، اما از آنجایی که مشکل شرکت فقط همین یکی نیست و آلایندگی بالایی در باتری سه کک سازی هم دارد و از طرف دیگر مدیران به جای رفع آلایندگیش مشکلات تحریم و موانع واردات قطعات و تجهیزات مطرح می کنند و برای فرار از این آلایندگی ایجاد ۱۶۵۰۰ هکتار فضای سبز در این شرکت را پیش می کشند و می خواهند موضوع آلایندگی را با این مساله به فراموشی بسپارکند که امری غیر ممکن به نظر می رسد.
در واقع برخی از خروجیها و کوره ها در محدوده مجاز زیستمحیطی نیستند هرچند بهمنظور ارتقاء خروجی ها از ابتدای سال ۹۷ پروژه های در این شرکت تعریف شده تا در راستای ارتقای پارامترهای زیستمحیطی انجام شود، اما به ضعف در مدیریت بازسازی LF1 فولادسازی ظرفیت تولید و سیستمهای تصفیه غبار هنوز تا استانداردها فاصله زیادی دارد؛ همچنین اصلاح دربهای باتری کک سازی برای جذب کامل گازهای فرآیندی تولیدی و جلوگیری از انتشار آن به محیط به خوبی انجام نشده و مکانیزم تمیزکاری دربهای باطری کک سازی با همان روش های غیر بهره ور و استاندارد انجام می شود.
همچنین از دیگر مشکلاتی که این کارخانه سال ها با آن مواجه بوده نصب سیستم تصفیه غبار بر روی باطری ۳ جهت جذب ذرات زغال بوده که در هنگام شارژ سلولها به درستی عمل نمی کند و رژیم گرمایی و هیدرولیکی باطری۳ کک سازی نیاز به تنظیمات جدید دارد.
عملکرد الکتروفیلترهای کورههای پلیزیوس آهک نیازمند بهبود و اصلاح است و سیستم تصفیه غبار کنورتور شماره ۲ فولادسازی هم باید بهینهسازی شوند که در این زمینه باید پروژه های جدیدی تعریف شود در غیر این صورت این شرکت محکوم به آلاینده خواهد ماند.
شاید یکی از مشکلاتی که در این شرکت وجود دارد ضعف اجراست، چراکه پیشتر اعلام کرده طراحی و ساخت درب نمونه فلکسیبل که از تاریخ ۱ آبانماه ۹۸ آغاز شده و شامل ۷۴ عدد درب مربوط به سمت ماشینهای تخلیه کک و ۱۰ عدد درب رزرو بر روی باطری ۳ تا اواخر مردادماه سال ۹۹ امسال نصب شود، اما خبری تاکنون خبری از افتتاح و رونمایی نبوده حتی اطلاعاتی درباره درصد پیشرفت کار نیز ارائه نشده است
یکی از معتبرترین دانشگاههای کشور مطالعاتی در خصوص میزان انتشار و نحوه پراکنش عوامل آلاینده انجام داده که شامل مدلسازی نحوه پراکنش آلایندههای ناشی از فرآیندهای شرکت ذوبآهن بوده، و نتایج آن نشون داده که شعاع تأثیر این آلایندهها در محدوده کارخانه وجود دارد همچنین نتایج حاصل از این پروژه تحقیقاتی بیانگر این نکته است که میزان آلایندگی موجود در سطح شهرهای مجاور ناشی از فرآیندهای این شرکت در محدوده مجاز زیستمحیطی مربوط قرار دارد.
حال از آنجایی که طبق تبصره یک ماده ۱۲ قانون محیط زیست باید برای مقابله با آلودگی صنایع آلاینده همچون شرکت ذوب آهن تصمیم های ملی گرفته شود ، باید در سطح کلان همچون وزیر صنعت، رئیس سازمان محیط زیست و استاندار اصفهان در جلسهای برای این صنعت آلاینده تصمیم گیری کنند .
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.