اکران آنلاین؛ همچنان در محاق
بیش از یکسال است که «سینما» روی خوش زندگی را ندیده است. از همان روزی که «کرونا» مهمان ناخوانده جهانیان و ایرانیان شد تا به امروز، یکی از بزرگترین صنایع جهان یعنی «صنعت فیلم» از رونق افتاد. این اتفاق مختص ایران نیست، بلکه در همه جهان یا پردههای جادویی رنگ جادو را باختند و یا […]
اسفند ۹۸ و در آستانه اکران نوروزی بود که خبر رسید تمامی مراکز فرهنگیهنری به واسطه شیوع کووید-۱۹ تا اطلاع ثانوی تعطیل شده است؛ تعطیلی که البته زمان اطلاع ثانوی آن به درازا کشید و عملا همان نفسهای به شماره افتاده سینما و تئاتر در چند سال اخیر را هم ، از کار انداخت.
اما در میان همه هیاهوهای کرونایی، «حاتمی کیا» با انجام «ریسک» بزرگی با نمایش آخرین فیلمش به صورت «آنلاین» آغازگر راهی شد که میتوانست سینمای نیمه جان را نجات و یا شفا دهد اما متاسفانه این روش، جدی گرفته نشد!
حالا با بیتوجهی صاحبان فیلم به «اکران آنلاین» سینمای ایران یا باید تعلیقهای پیدرپی ولی درست سالنها را تحمل کند یا فیلمها بازهم باید منتظر باشند و در صف انتظار بمانند تا در زمانی نامعلوم روی پرده رخنمایی کنند؛ هرچند شاید تا آن زمان دیگر مخاطبی برای سینما باقی نمانده باشد.
تعلیق در کمین همیشگی سینما
اینکه سینما طی یک سال اخیر روی خوش به خود ندیده و این وضعیت نه فقط متوجه فیلمسازان و صاحبان آثار بلکه تأثیراتش به مخاطبان علاقهمند به فیلمهای ایرانی هم برمیگردد،
گزافه گویی نیست.
علیرغم وضعیت نابسامان اکران در یکسال گذشته و تعطیلیهای مداوم ؛ مسئولان سینمایی کشور برای نجات سالنهای خالی، تصمیم به اکران نوروزی گرفتند، اکرانی که در روزهای پایانی اسفندماه۹۹ کلید خورد اما فروش ضعیف گیشه نشان داد که مخاطبان تمایلی به تماشای فیلم در سالنهای سربسته ندارند. «هفتهای یکبار آدم باش»، «خورشید»، «خون شد»، «تکخال» و «لاله» در جمع اکران نوروزی قرار گرفتند اما گیشه اکران نوروزی ۱۴۰۰ بسیار کمتر از حد انتظار بود.
مسئولان سینمایی کشور برای احیای سینما دست به اقدام دیگری زدند و با نامهنگاری و تلاش مضاعف از ستاد کرونا درخواست کردند که گروه شغلی سینما از سطح ۳به سطح ۲ تغییر کند تا اتفاق مثبتی در راستای احیای آن صورت گیرد اما پیک چهارم کرونا و قرمز شدن غالب استانها و شهرها، هرچه رشته بودند را پنبه کرد و چارهای جز بسته شدن دوباره سینماها باقی نگذاشت.
سینمای آنلاین روی دور کُند
اکران ۵ فیلم نوروزی گمانها را به سمت رونق اندک سالنها پیش بُرد اما همین فیلمها نیز با وضعیت پیش آمده، به در بسته خوردند تا سینما مثل دیگر فعالیتهای هنری تا روزهای نامعلوم خاموش بماند.
البته سینمای ایران از یک سال گذشته و با آغاز شیوع کرونا در کشور با پدیده «آنلاین» روبرو شد؛ کانالی نسبتا ایمن برای تزریق سرمایهای مجدد به سینمای ایران که اتفاقا در بازههایی مورد اقبال برخی فیلمها قرار گرفت اما توجه جدی به آن نشد.
جدا از فیلمهای ابتدایی این مسیر که به نوعی دست به ریسک زدند اما در همین روزهای اخیر «دیدن این فیلم جرم است» با فروش میلیاردی روبرو شده و این اتفاق بهویژه برای «شنای پروانه» رخ داد تا جایی که در ۵ روز اکران آنلاین، توانست فروش ۲ میلیاردی را رقم بزند.
استقبال از گیشه آنلاین
باید اذعان کرد که فروش آنلاین میتواند در فضایی جدا از سالنهای فیزیکی سینما، سرمایه فیلمساز و و حتی سود آن را به چرخه صنعت فیلمسازی بازگرداند و حتیدر شرایط بحرانی اینچنینی مخاطب در فضای سهلتر و خانوادگی به تماشای فیلمها بنشیند. اما ۶ فیلم حال حاضر سینمای آنلاین، درصد بسیار کمی از اندوخته به نمایشدرنیامده سینمای یکی دو سال اخیر است. اندوختهای که صاحبان فیلم همچنان رضایت به تزریق آنان به پلتفرمها ندادهاند و گویا همهچیز را به بعد از اتمام نامعلوم کرونا موکول کردهاند.شاید این انتقاد بیشتر متوجه محصولات سینمای دولتی است که حتی قدرت ریسک فیلمهای مهمی همچون «یدو» را نیز ندارند که لااقل نمایشی محدود با دریافت مبلغ میلیاردی از تلویزیون را داشته باشند.
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.