فرزین جوادیان نماینده اصناف مازندران در اتاق اصناف ایران در خصوص اجرای ماده ۲۲ قانون نظام صنفی گفت : تفسیرهای متعددی درمورداین قانون وجود دارد آیا باید بعد ازسال ۹۲ اجراشود یا ازهمان سال۹۲ قابل اجرا باشد قبل یا بعد از مصوب این دوگانگی است که کل اصناف روسردرگم کرد. حال هم صحبت پروانه کسب های حقیقی وحقوقی مطرح شده و اینها زمانی اقدام شان مثمر ثمر است که اصلاحیه قانون نظام صنفی به درستی در مجلس در دستور کار قراردارد برسی و بعد اجرائی شود نه اینکه غیر کارشناسی و به میل شخصی باشد.
جوادیان گفت: ما یک سازمان خصوصی هستیم و از جانب دولت بودجه ای دریافت نمی کنیم. در آمد اتحادیه خودگردان و از دریافت حق عضویت واحدهای صنفی عضو همان اتحادیه میباشد که آن هم درشهرستان های کوچک مبلغی ناچیز میباشد که بتوانند مخارج اتحادیه را انجام دهند ودراین بین چیزی نمی‌ماند که هیات مدیره برای خود درنظر بگیرند .
آنها حتی بعداز وقت اداری هم برای حل مشکلات اعضای خود دریغ نمی‌کنند کسانی که با رای مردم وارد عرصه انتخابات اتحادیه می‌شوند چگونه می‌شود برای آنها محدودیت گذاشت ؛ درهمه جامرسوم است که فقط محدودیت مختص به انتخابات ریاست جمهوری می باشد.نه بخش خصوصی.
وی افزود : تاکید بنده به روی اصلاح قانون نظام صنفی است .اصلاحیه ای که در حال حاضر در مجلس مطرح شده درست و بجاست ، اگر کسی رای اکثریت را کسب کرده مجدد می‌تواند شرکت کند در غیر این صورت مجاز به شرکت در انتخابات نمی باشد.
جوادیان اظهار داشت : شاید در شهری مانند تهران عضویت در هیئت مدیره منابع خاص و درآمدی ویژه ای داشته باشد اما در شهرستان ها به ندرت اتفاق می افتد که عضویت در هیئت مدیره منبع درآمدی داشته باشد که این امر هم باعث این شده بعضی از افراد رغبت ورود به اتحادیه رانداشته نباشند افراد جوانی که تلاش دارند تا عضو هیات مدیره اتحادیه شوند باید بدانند در شهرستانها اکثر افراد هیات مدیره از منبع شخصی برای اتحادیه هزینه می کنند واحساس رضایت هم دارند.
وی اشاره کرد : عضویت در هیات مدیره شغل محسوب نمی‌شود که جوانان مشغول به کار شوند واگر می خواهد عضو هیات مدیره شود اول باید دارای یک واحد صنفی بوده سپس کاندید اتحادیه شوند کسی که مدیر یک واحد صنفی است دربخش مدیریت ودرآمد باید بسیار موفق باشد زیرا باید برای اتحادیه تلاش کند وبه این ترتیب کمتر وقت دارد تابه واحدصنفی خودش برسد اگر هم کسی واحد صنفی خودرا نتواند به خوبی اداره کند وبه فکر منبع درآمد از اتحادیه برای خود باشد در این صورت است که نمی‌تواند خادم خوبی برای اعضای خود باشد. پس آنچه که دیده می شود سرآبی است که برنام اتحادیه نشسته است .ماهم اصراری به ماندن نداریم اگر قانون باشد که برویم می رویم نه اینکه بعضی ازافراد مطیع قانون باشند وبعضی ازافراد قانون را دور بزنند اگرمانتوانیم کاری یا کمکی به همکارانمان کنیم بهتراست خودمان اتحادیه را به فردی که می‌تواند واگذار کنیم. شاید بعضی ازهمکارانمان مدرک تحصیلی آنها بالا نیست ولی بجای آن تجربه لازم و هم از نظر سنی سمت پدری برای اعضای خود دارند. و با تجربه ای که دارند می‌توانند بخوبی از پس مشکلات درکنارجوانترها فائق آیند ثمره آن را درکمک مالی بازاریان درپیروزی انقلاب .سیل .زلزله ، بیماری و…..می‌بینیم
نماینده اصناف مازندران در اتاق اصناف ایران خاطرنشان کرد : اگرتمام پیشکسوتان به یک باره ازدور خارج شوندو جوانان کم وبی تجربه جایگزین آنان شوند با نداشتن تجربه کافی حتما به چالش خواهند خورد و باید گوش به فرمان بعضی از ادارات باشد و این امر باعث ضایع شدن حق افراد صنفی میباشد.
در ادامه گفت : این یک پوئن مثبت برای بعضی از افراد سودجو می‌باشدکه به واسطه افراد بی‌تجربه ای که جذب شده‌اند بازار را مانند عروسک خیمه شب بازی در دست می گیرند تا هر کاری بخواهد انجام دهند در این میان تنها کسانی که متضرر می‌شوند کسبه های شریف ومردم هستند.