مدرس حقوق بین الملل دانشگاه در گفت و گو با «اقتصاد آنلاین» مطرح کرد
الگو برداری از مقررات GDPR و همکاری با FIU سدی در برابر قمارآنلاین
گرچه ماده ۵۰۷ قانون مجازات اسلامی، برای متخلفان جرم قمار که شرط بندی نیز در معنایی نزدیک اما متفاوت با آن قرار دارد، مجازات از یک تا ۶ ماه حبس یا تا ۵۷ ضربه شلاق در نظر گرفته است اما خلأ یا کندی اقدامات حقوقی سبب رشد قارچ گونه تمایل به شرط بندی های مجازی […]
گرچه ماده ۵۰۷ قانون مجازات اسلامی، برای متخلفان جرم قمار که شرط بندی نیز در معنایی نزدیک اما متفاوت با آن قرار دارد، مجازات از یک تا ۶ ماه حبس یا تا ۵۷ ضربه شلاق در نظر گرفته است اما خلأ یا کندی اقدامات حقوقی سبب رشد قارچ گونه تمایل به شرط بندی های مجازی شده است، در همین رابطه، در گفت و گو با امیر خدادادهمدانی مدرس دانشگاه و حقوقدان فضای مجازی، راهکارهای پیشگیری و مقابله با قمار آنلاین بررسی شد که مشروح آن به شرح ذیل است؛
خداداد در ابتدا با اشاره به تفاوت های قمار و شرط بندی گفت: قمار عبارت است از قراردادی بین ۲ یا چند شخص که بازی مخصوصی انجام دهند و هریک از آنها برنده شد، دیگران مال معینی را به او بدهند. اما شرط بندی قراردادی است که بین ۲ طرف که یکی موضوع معینی را اثبات و دیگری نفی میکند و متعهد میشوند که هر یک درست گفته باشد، مال معینی را دیگری به او بدهد یا اینکه وقوع واقعهای را پیشبینی کنند و متعهد شوند که هرکدام درست گفته بود، مال معینی را از طرف مقابل دریافت کند.
این حقوقدان با بیان اینکه مقابله با شرط بندی مجازی نیازمند بسترسازی حقوقی و قانونی است، افزود: باید درباره فعل یا ترک فعل در فضای مجازی جرم انگاری انجام شود، زیرا اکنون با خلاهای مربوط به جرم انگاری در فضای مجازی روبرو هستیم و لازم است که قوه مقننه در این حوزه ورود کند.
مشاوره حقوقی استارتاپ ها با اشاره به اینکه سایت های شرط بندی و قمار بازی در خارج از کشور حضور دارند و امکان دستگیری و مجازات افراد، امری سخت به نظر می رسد، اظهار داشت: به جهت اینکه قمار و شرط بندی در برخی کشورها جرم نیست یا سایت های شرط بندی با پرداخت مالیات های حاصل از درآمد تحت حمایت و پشتیبانی آن کشورها قرار می گیرند. بنابراین برخورد با آنها یا مشکل و یا غیرممکن است.
مدرس حقوق بین الملل دانشگاه گفت: وجود مرکز اطلاعات مالی و مبارزه با پولشویی (FIU) در کشورهای مختلف از جمله ایران و اینکه قمار آنلاین را می توان از مصادیق تحت سیطره این نهاد قلمداد کرد، بنابراین همکاری حقوقی برای مبارزه با شرط بندی مجازی با استفاده از ظرفیت FIU، کمک شایانی می کند.
وی تاکید کرد: همکاری منطقه ای FIU یکی از پیشنهادات قابل تأمل است تا جاییکه این نهاد بینالمللی متولی تعیین مصداق است و باتوجه به اینکه ایران درگیر حضور اتباع خود در سایت های شرط بندی است، پس با این رویکرد، استفاده از همکاری های منطقه ای گامی در مقابله با این موضوع قلمداد می شود.
خداداد در ادامه با اشاره به رویکرد تطبیقی خاطرنشان کرد: در نظام حقوقی کامن لا، یک رویکرد سنتی در تقسیم بازی از حیث قانونی یا غیر قانونی بودن وجود دارد تاجاییکه بازی ها در دو گروه کلی جای گرفته اند: گروه اول بازیهای مبتنی بر شانس (game subject to chance) هستند که با شرط بندی (Bet or Wager) همراه بوده و در بیشتر نظام های ملی مشمول عنوان مجرمانه قمار قرار می گیرند. گروه دوم هم بازی های بازی مبتنی بر مهارت (game of skill) هستند و در صورتی که همراه با شرط بندی نباشند، مجاز محسوب می شوند.
این حقوقدان با تاکید بر لزوم اصلاح و تقویت قانون در عرصه شرط بندی مجازی، عنوان کرد: با ورود بازیهای رایانه ای به فضای مجازی، ملاک تشخیص قانونی بودن این نوع بازی ها اهمیت و ضرورت بسیار بیشتری یافته است و بیشتر نظام های ملی به منظور تفکیک «بازی های قماری» از «بازی های غیر قماری» در فضای مجازی یا بطور مستقل اقدام به وضع قانون جدیدی در این خصوص کرده و یا قوانین پیشین خود را اصلاح کرده اند.
وی با اشاره به مقررات GDPR اتحادیه اروپا ، اظهار داشت: بهره گیری از تجربیات دیگر کشورها هم چون مقرره GDPR می تواند حتی در رسیدن به یک قانون جامع و کاربردی در مقابله با جرائم شرط بندی در فضای مجازی راهگشا باشد البته تقلید و الگو برداری باید با توجه به بسترهای فرهنگی و ریشه یابی اقتصادی صورت پذیرد.
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.