ایران میزبان ریزگردهای منطقه!
ریزگردها درپی تغییرات اقلیمی در سالهای اخیرگذشته در ایران و البته منطقه به تدریج شدت بیشتری به خود گرفته و تشدید شده است. براین اساس کارشناسان این بخش پیشنهاد کردهاند کنوانسیونی منطقهای تشکیل شود تا راهکاری برای مقابله با این پدیده اتخاذ شود. پدیدهای با ۲ منشاء داخلی و خارجی در شرایطی تهران و بسیاری […]
در شرایطی تهران و بسیاری از استانها و شهرهای دیگر کشور از ابتدای سال جاری به دفعات متحمل آسمان خاکستری و غبار آلود شدهاند که به نظر میرسد؛ این معضل قصد دارد بیش از گذشته در مناطق مختلف ایران تاخت و تاز کند. این در حالی بوده که بروز چنین شرایطی نشات گرفته از دو دلیل مهم بوده که منشاء برخی از آنها به مسائل اقلیمی و نبود نظارت کامل بر کاهش ذرات آلاینده در داخل کشورمان باز میگردد و برخی نیز علت برون مرزی دارد. براین اساس به نظر میرسد عمدهترین دلیل در زمینه گرد و غبار به دلایلی خارج از مرزهای کشورمان باز میگردد، هرچند که نباید از این موضوع غافل ماند که اقدامات در زمینه مقابله با این پدیده آنگونه که باید و شاید در کشور نیز اجرایی نشده است.
پیشنهاد تشکیل کنوانسیون در منطقه
به هر حال در این زمینه باید به موضوعی دیگر ی نیز اشاره کرد، اینکه ریزگردها درپی تغییرات اقلیمی در سالهای اخیرگذشته به تدریج شدت بیشتری به خود گرفته و تشدید شده است. براین اساس کارشناسان این بخش پیشنهاد کردهاند کنوانسیونی متشکل از کشورهای ایران، عراق، ترکیه، کویت، قطر، بحرین، عربستان، اردن، سوریه، مصر و شاید هم سودان تشکیل شود تا راهکاری برای مقابله با این پدیده اتخاذ شود.موضوعی که عبدالرضا فرجیراد، استاد ژئوپلیتیک دانشگاه به آن پرداخته است، با این توضیح که در رابطه با ریزگردها هیچ توافق و کنوانسیونی وجود ندارد، حتی فکر نکنم ترکیه هم با همسایگانش چنین توافقی داشته باشد. تنها در رابطه با آب دجله و فرات توافقاتی میان عراق و سوریه وجود دارد ، بر اساس همین توافق ۵۰ درصد آب این رودخانه ها به سمت عراق سرازیر می شود، گرچه عراقی ها دلخور هستند و عقیده دارند که این ۵۰ درصد هم به سمت آن ها نمی رود اما ترکها می گویند در فصل سیلابی آب بیشتری رها میشود.
معضل نبود همکاری همه جانبه منطقهای
از این موضوع و نبود همکاری همه جانبه در زمینه مقالبه با ریزگردها که بگذریم اما نباید از یاد برد که تلاش برای ایجاد چنین تفاهماتی میان کشورهای درگیر با این پدیده موضوع جدی بوده که نباید به سادگی از کنار آن گذشت، چرا که هر روز جولان گرد و غبار یا آلودگی هوا خسارات قابل توجهی برای کشورمان به همراه دارد.ضمن اینکه طبق اظهارات عباس شاهسونی، رییس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت آلودگی هوای ناشی از گرد و غبار تفاوتی با آلودگی هوای ناشی از تردد خودروها در فصل سرد سال ندارد در آلودگی هوا ناشی از گرد و غبار خطر بروز بیماریهای تنفسی، بیماریهای قلبی، افزایش علائم بیماریهای تنفسی، افزایش مراجعه به مراکز درمانی به دلیل خس خس سینه و سرفه و تشدید علائم آسم در مبتلایان به این بیماری وجود دارد.
طوفان شدید گرد و غبار در عراق
این در حالی بوده که البته گفته شده معضل مورد نظر در سالهای اخیر تشدید شده به دلیل تغییرات اقلیمی است و این مساله در عراق، بخشهایی از ایران، سوریه، اردن حتی مصر و عربستان وجود داشته و با کوچک ترین حرکت باد این ریزگردها بلند شده و به آرامی حرکت کرده و به سمت بخش هایی از شرق و شمال شرق که ایران باشد می روند. مصداق بارز این امر بروز طوفان شدید گرد و غبار در عراق بوده که دامنه آن در بازه زمانی نه چندان طولانی به کشور ما رسیده است، طوفانی که حتی موجب شده تا پروازهای فرودگاه بینالمللی بغداد لغو شود و بسیاری از ما نیز شاهد تصاویر ویدئویی منتشر شده از آن در فضای مجازی بودهایم در ادامه نیز وقوع طوفان گرد و غبار در کشور عراق منجر به هجوم ریزگردها به استان خوزستان و این مساله شد که میزان ریز گردها در استان اشاره شده به بیش از ۶۶ برابر حد مجاز خود برسد و بعد از آن گرد و غبار راهی دیگر شهرهای کشورمان شوند.
نیاز به دیپلماسی قوی داریم
این روند ما را به اظهارات فرجیراد میرساند که در این زمینه نیاز به همکاریهای منطقهای است. ضمن اینکه باید عنوان کرد شرایط کنونی حکایت از این دارد که دو کشور ایران و عراق برای مهار طوفانهای گردو غبار نیاز به دیپلماسی قوی برای مقابله با سدسازییهای ترکیه روی دجله و فرات دارند و تأمین حقآبه عراق و ایران که کشورهای پایین دست دجله و فرات محسوب میشوند راه نجات دو کشور از هجوم ریزگردها بهشمار میرود. در این راستا البته فرجی راد، براین باور است که ریشه یابی و ارزیابی این پدیده در ایران چندان درست نیست و تا حدودی بر مساله سدسازی ترکیه تمرکز شده است. البته نمی گویم ترکیه در رابطه با مساله آب خطا نمی کند، اما اگر واقعا بخواهیم مشکل حل شود باید تمرکز را از یک کشور برداریم و به دنبال کنوانسیونی منطقهای باشیم.
به هر حال باید عنوان کرد پیش از اینکه ریزگردها نیز مانند ذرات آلاینده به مهمانی همیشگی در شهرهای مختلف کشور تبدیل شوند، بهتر است در این زمینه جدا از بررسی راهکارهای داخلی برای حل پدیده اشاره شده به دنبال راهحلهای منطقهای البته با همکاری کشورهای همسایه و دخیل در این شرایط بود، آنچه که کار دشواری بوده، ضمن اینکه اگر در این زمینه نیز مانند مقابله با ذرات آلاینده تنها به تدوین برنامهها و راهکارها بدون ضمانت اجرا شدن اکتفا شود به طور قطع نه تنها شاهد برون رفت از این بحران نخواهیم بود بلکه تنها مجبور به تحمل این وضعیت شده، ضمن اینکه اجازه جولان بیشتر به این مهمان ناخوانده را خواهید داد، مهمانی که سلامت و ادامه حیات ایرانیان را دچاره مخاطره خواهد کرد.
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.