ادامه قهر مخاطبان با سالنهای سینما
گیشه سینما «فاتح» ندارد
هزینه تولید اکثر فیلم های سینمایی بیش از میزان فروش آنها شده است؛ اتفاقی که بیش از پیش صنعت سینما در ایران را به ورطه نابودی هدایت میکند و اگر این روند ادامه یابد به طور حتم «فاجعه» رقم خواهد خورد. آمارهای منتشر شده از سامانه «سمفا» بیانگر آن است که میانگین تماشاگران فیلم در […]
هزینه تولید اکثر فیلم های سینمایی بیش از میزان فروش آنها شده است؛ اتفاقی که بیش از پیش صنعت سینما در ایران را به ورطه نابودی هدایت میکند و اگر این روند ادامه یابد به طور حتم «فاجعه» رقم خواهد خورد.
آمارهای منتشر شده از سامانه «سمفا» بیانگر آن است که میانگین تماشاگران فیلم در سینماهای ایران به کمتر ۸نفر در هر نوبت نمایش رسیده ؛ این آمارها در شرایطی رسانهای شده که «تابستان» همواره بهترین فصل اکران تلقی میشده و البته در بازه زمانی اکران نوروزی تا الان فروش ۳۳فیلمی که به چرخه اکران راه پیدا کرده ، رقمی «ناچیز» محسوب میشود.
مطابق آمارها، از آن ۳۳ فیلم ۱۰ فیلم، فروشی کمتر از یک میلیاردتومان را تجربه کردهاند که به گواه سینماگران وقتی هزینه ساخت یکفیلم بالغ بر ۵ میلیارد تومان است، معنایی به غیر از شکست کامل و مطلق در گیشه را ندارد.
۲۳ فیلم دیگر هم اگرچه فروشی بیش از این رقم را ثبت کردهاند اما اینعدد و رقمها آنها را از جرگه «شکستخوردگان» خارج نمیکند !
امید واهی !
ابتدای امسال و با فروکش کردن کرونا و البته فهرست بلندبالایی از فیلمهای پشت خط اکران مانده، نویدبخش دوران پررونقی برای سینمای ایران بوداما برخلاف تصور، سینمای ایران ریزش چند میلیونی مخاطب را تجربه کرد و با توجه به فیلمهای اکران شده کنونی و فیلمهایی که قرار است در آینده راهی اکران شوند، انتظار چندانی نباید از«جان» دوباره آن داشت.
امیرحسین علمالهدی کارشناس سینما درباره وضعیت گیشه سینمامعتقد است که با ادامه وضعیت بحرانی سینما ، پیشبینی مخاطب ۸ تا ۱۰ میلیونی سال ۱۴۰۱ دور از ذهن نخواهد بود.
وی در یادداشتی برای رسانهها ، با بررسی و مقایسه میان گیشهسینمای ایران در ۴ ماهه اول سال ۱۴۰۱ نسبت به ۵ سال قبل از آن، نسبت به ادامه وضعیت بحرانی سینما هشدار داده و اظهارکرده است: «نگاهی به آمار میزان کارکرد این ۴ ماه، نشاندهنده ادامه وضعیتبحرانی سینمای ایران نسبت به نیمه دوم دهه ۱۳۹۰ است و باز هم تاکید میکنم بهتر است متولیان دولتی و صنفی سینما برای خروج از این بحران فکر اساسی و عاجل کنند!»
این کارشناس سینما با بررسی میزان فروش و مخاطب سینمای ایران در بهار و تیر از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ (به جز سال ۱۳۹۹ که به خاطر پاندمیکرونا تعطیل بود) بیان کرده است: «آمارهای جداول منتشر شده از سامانه سمفا نشاندهنده وضعیت کلی سینما در سال جاری است. کاهش نزدیک به ۷ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر مخاطب امسال به نسبت سال ۱۳۹۸، مؤید این نکته است که سینما همچنان در وضعیت بحرانی قرار دارد و با توجه به وضعیت بحرانی اقتصادی قشر «سینمارو»، اگر باز هم تمهیداتلازم برای مدیریت بحران سینما طی ماههای آینده اندیشیده نشود، پیشبینی حدود ۸ تا ۱۰ میلیون مخاطب (با توجه به ایام محرم و صفر در تابستان) برای سینمای امسال دور از ذهن نخواهد بود. برایجلوگیری از تعطیلی سینماهای کشور، همچنان اعتقاد دارم اصلاحات اساسی در سیاستهای تولید، توزیع و نمایش فیلم باید ایجادشود تا توان ادامه حیات سینما در دسترس باشد! منجی سینما در خارج آن نیست، در خود سینما است؛ خواه دولت، خواه فعالان آن.»
مسکنهای موقت
هفته گذشته روحالله سهرابی مدیر کل عرضه و نمایش فیلمهایسینمایی از نمایش ۷۰درصد آثار مانده در صف اکران در گروه «هنر و تجربه» و بسترهای آنلاین خبر داد؛ طرحی از سوی سازمان سینمایی که بیشتر به راهحلی برای فرار از شرایط موجود و انتخاب مسکن موقت برایبهبود وضعیت اسفناک سینما میماند!
جای خالی تولیدات با کیفیت
نگاهی به اسامی فیلمهای اکران شده یا مشمول اکران یک ضعف عمده دیگر در ساختار سینمایی کشور را عیان میکند؛ آثاری که حتی وقتی شورای صنفی نمایش آنها را روانه پرده سینماها میکند، آنقدر گمنام و بیظرفیت هستند که هیچ امیدی به فروش آنها از همان ابتدای کار هم نخواهد بود؛ اتفاقی که سبب شده این آثار بدون آنکه افت و خیزی از منظر فروش و البته جذب مخاطب داشته باشند، یک به یک به کناری بروند تا فیلمهای کمرمقتر دیگری جایگزینشان شود؛ آثاری که با توجه به شرایط اقتصادی و گرانی بلیت قطعا مخاطبپسند نخواهد بود.
تبلیغات؛ عنصر مغفول مانده
سینمای ایران برای ادامه حیات و نیرومند شدن راههای نرفته زیادیپیش رو دارد که متاسفانه تاکنون از آنها استفاده بهینهای نشده است. اصلاح ساختار بخش خصوصی و دولتی و تغییر نگرش به سینما از جمله مواردی است که باید به آن توجه ویژهای داشت. اما مورد دیگر آنکه، به هرحال سینمای ایران برای ادامه حیات -جدای از تنوع ژانری و ساخت فیلمهایی با کیفیت بالا – باید برای تبلیغات آن فکری اساسی کند تا آرام آرام مخاطبان بیشتری جذب سینما شود. متاسفانه تبلیغ فیلمهای اکران شده در رسانه ملی،شرایط خاصی را می طلبد که در حقیقت یک ضعف بزرگ برای صنعت سینماست. در کنار این موضوع، تبلیغات محیطی در سطح شهرها و کلانشهرها هم هزینهها و بار مالی زیادی بر دوش تهیهکنندگان میگذارد که باید برای آن هم فکری اندیشیده شود. دراین میان فقط تبلیغ در صفحات مجازی بیهزینه و یا کم هزینه است که آن هم محدودیت خاص خودش را داراست.
بیبهره از چرخه جهانی اکران
تمرکز بر گیشه و تحلیل آمارهای مرتبط با فروش فیلمهای در حال اکران، از آنجایی دارای اهمیت است که فیلمهای سینمای ایران همگی وابستگی مضاعفی به «اکران» و میزان «درآمد» حاصل از آن دارند. متاسفانه صنعت سینمایی ایران از بسترهای دیگر درآمدزایی محروم است ، بسترهایی همچون اکران جهانی که همچنان مغفول مانده است. واقعیتاین است که سینمای ایران بهرغم سفرهای بینالمللی مدیرانش با هدف امضای تفاهمنامههای رنگارنگ –مانند سفر اخیر محمد خزاعی و هیات همراه به روسیه – همچنان بهرهای از چرخه جهانی اکران ندارد و حتی در کشورهای منطقه نتوانسته است بازاری پویا برای فیلمسازان ایرانیفراهم سازد.
به غیر از معدود آثاری که در چندسال گذشته همچون انیمیشن «شاهزاده روم» و یا پروژه سینمایی «محمد رسولالله(ص) » در برخی از کشورهای منطقه اکران شده است، دیگر آثار فاخر و بنام سینمای ایران از این چرخه بینالمللی مغفول و دور مانده که قطعا برای آن باید به فکر چاره اساسی بود.ساخت فیلم با کشورهای همسایه و یا صاحبنام منطقه هم میتواند راهحل دیگری برای چرخه اکران جهانی آثار سینمایی باشد؛ روشی که باید دید با اکران فیلم «مست عشق» درصنعت سینمای ما چقدر تغییر ایجاد خواهد کرد.
گروه فرهنگی- سارا طالبی زاده
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.