کوچک شدن آرزوهای بی خانه ها
آپارتمان های ۲۰ متری که شاید تا چند سال قبل به میزان متراژ یکی از اتاق های خانه های بسیاری از پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها بود، این روزها با توجه به گرانی سر سام آور مسکن در حال تبدیل شدن به واحدهای نقلی است که برای سکونت خانواده ها خرید و فروش می […]
آپارتمان های ۲۰ متری که شاید تا چند سال قبل به میزان متراژ یکی از اتاق های خانه های بسیاری از پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها بود، این روزها با توجه به گرانی سر سام آور مسکن در حال تبدیل شدن به واحدهای نقلی است که برای سکونت خانواده ها خرید و فروش می شود.
گرانی مسکن این روزها اگر چه آرزوی خانه دار شدن بسیاری از خانواده ها را به رویایی شاید دست نیافتنی تبدیل کرده است، اما به نظر می رسد برخی از افراد تلاش کرده اند تا سقف آرزوهایشان را تا حد امکان کوتاه و کوتاه تر کنند، تا به آنجا که این روزها صحبت از واحدهای مسکونی با متراژهایی به اندازه یک اتاق نیز به میان آمده است. آپارتمان های ۲۰ متری که شاید چند سال قبل به میزان متراژ یکی از اتاق های خانه های بسیاری از پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها بود و این روزها قرار است خانواده ای در آن زندگی کند.
ملک های نقلی با آپشن
آنچه که در آگهی های فضای مجازی حتی بنگاه های املاک از آنها به عنوان ملک های نقلی یاد می شود که از آپشن هایشان هم داشتن سرویس ها جداگانه، کف سرامیک یا داشتن آشپزخانه با کابینت ام دی اف، گاز رومیزی، هود و در برخی از موارد داشتن سند تک برگ است. اما نکته جالب تر این بوده که برخی از این آپارتمان ها حتی ساخته هم نشده اند و در قالب پیش فروش تحت عنوان سهام به فروش می رسد. به طور نمونه شما می توانید برای داشتن سهام یا همان آپارتمان ۲۰ متری در منطقه ۲۲ در یکی از شهرک های چیتگر به ازای هر متر ۱۵ میلیون و ۴۵۰ هزار تومان بپردازید، تا نقل و انتقال این سهم آنگونه که در آگهی نوشته شده است در دفتر خانه و تعاونی مورد نظر صورت گیرد. به این وجود اما طبق اظهارات مشاوران املاک این سهام ها به شکل وکالتی خرید و فروش شده و برای محکم کاری فروشنده اقرارنامه و مبایعه نامه هم با خریدارش امضاء می کند، اگر هم خریدار نگران باشد فروشنده ممکن است در ازای بهای این معامله چک و سفته هم به خریدار بدهد.
خرید حدود ۲۰ متری چقدر می خورد؟
در این میان اگر شما از آن دسته افرادی هستید که ترجیح می دهید، چهار دیواری به عنوان سرپناه داشته باشید که نقد باشد و یک راست در آن ساکن شوید، می توانید برای مالک شدن واحد ۲۱ متری در منطقه نارمک ۷۹۰ میلیون تومان بپردازید، آن هم واحدی که ۹ سال سن دارد و در طبقه سوم ساختمانی بدون آسانسور واقع شده است و البته پارکینگ هم ندارد.اما واحد ۲۳ متری در خانی آباد نو که هفت سالی عمر دارد و البته از در فهرست امکاناتش انباری و آسانسور، همچنین یک بالکن بزرگ اما مشاع دیده می شود، هم برای شخصی که سقف حداقلی می خواهد تا مالکش باشد و شب را در آن به صبح برساند به ازای هر متر بیش از ۲۶ میلیون تومان و در مجموع ۶۰۰ میلیون تومان آب می خورد. اگر هم به هر علتی تمایل دارید تا در منطقه تهرانپارس غربی ساکن شوید، می توانید واحد ۲۴ متری با در مستقل در طبقه زیر همکف یک ساختمان که البته از آیفون و سند اداری و مسکونی به عنوان ویژگی های قابل توجه آن در متن آگهی یاد شده است را از مالکش به قیمت ۷۵۰ میلیون تومان خریداری کنید، این را هم باید گفت که این آپارتمان ۲۳ ساله است و در رده بناهای به نسبت قدیمی جای می گیرد.
مالک شدن دانگی
البته خریداران می توانند چنین واحد مسکونی را در قالب چند دانگ از سند مادر هم خریداری کنند، البته در مبایعه نامه نوشته خواهد شد به طور مثال حق خریدار مشخصا برای طبقه مشخص شده خواهد بود. با این شیوه هم می توان واحد ۲۵ متری ۱۰ ساله در طبقه اول را مالک شد که در منطقه شهران شمالی واقع شده است.در این میان اما اگر عزم تان را جزم کرده باشید که آپارتمان فوق نقلی در منطقه شمالی پایتخت داشته باشید و مهمتر از آن توانایی مالی تان هم اجازه این کار را می دهد، می توانید مشتری واحد ۲۷ متری در طبقه همکف و در محله نیاوران باشید که آسانسور و پارکینگ هم دارد، البته برای خرید این واحد با قدمت ۱۵ ساله باید دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان به فروشنده بپردازید. به عبارتی هر متر آن برای شما ۹۲ میلیون و ۵۹۳ هزار تومان آب خواهد خورد که به طور قطع رقم قابل توجهی بوده و عقل حکم می کند با این مبلغ زیاد واحد مسکونی بزرگتر در مناطق پایین تر خریداری کرد تا اینکه به بهای سکونت در شمال شهر و یک محله اعیان نشین ساکن خانه ای شد که فضای بسیار کمی برای زندگی دارد.در این میان اما شاید مهمترین موضوعی که نباید از آن غافل ماند، این بوده که گرانی، تورم بالای مسکن، ناتوانی بسیاری از خانواده ها در تامین سرپناه مناسب موجب شده تا این روزها متراژ واحدهای مسکونی هر روز بیش از گذشته آب رود و برخی از خانواده ها ترجیح دهند به جای دلنگرانی های مربوط به اجاره خانه و مسائل و چالش میان مستاجر و مالک به سراغ واحدهای مسکونی بروند که نه تنها بسیار کوچک بوده بلکه فضای کافی برای زندگی ندارد و تنها می تواند نقش خوابگاه شبانه را ایفا کند. فضایی فوق نقلی که شاید بزرگتر کردن متراژ آنها در سال های آینده با توجه به بهای مسکن چندان میسر نباشد.
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.