حلقههای مفقوده توسعه گردشگری داخلی
توسعه گردشگری داخلی اگرچه مقولهای مهم بوده که میتواند بستر ساز دستیابی به اهداف مدنظر در مثلث گردشگری شود، اما به نظر میرسد این بخش از صنعت مذکور در کشور ما آنگونه که باید نتوانسته موفق عمل کند، آنچه که بررسی و رفع موانع موجود را بیش از پیش گوشزد میکند. نبود برنامهریزی کلان در […]
سهم کشورمان از درآمد گردشگری جهان رقمی در حدود کمتر از یک درصد برآورد شده است، عدد و رقمی که نشان میدهد در این زمینه نتوانستیم از پتانسیلهای موجود به خوبی بهره ببریم. این در حالی بوده که باید گفت این مقوله تنها شامل حال جذب توریست خارجی نمیشود و به نظر میرسد در زمینه توسعه گردشگری داخلی نیز نتوانستهایم به خوبی عمل کنیم. آنچه که شاید با استناد به صحبتهای مصطفی فاطمی، مدیر توسعه گردشگری داخلی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی می توان از جمله اصلیترین دلایلش را بیتوجهی به این مقوله دانست. البته در حال حاضر نباید از نکته مهم دیگری نیز در این زمینه غافل ماند، اینکه افزایش هزینههای سفر و سکونت، همچنین استفاده از دیگر خدمات سفر نیز علتی قابل توجه در این زمینه به شمار میرود، چرا که به طور نمونه و براساس گزارش مرکز آمار ایران در سال اخیر تورم تولیدکننده بخش خدمات ۹/۴۶ درصد بوده است. در این بخش تورم تولیدکننده فعالیتهای مربوط به تامین جا و غذا با ۳/۸۴ درصد، بالاترین مقدار را داشته است.
پس از آن، فعالیتهای اداری و خدمات پشتیبان با ۶۴/۸ درصد در رتبه دوم، فعالیتهای مربوط به تعمیر وسایل نقلیه موتوری و موتورسیکلت با ۶۰ درصد سوم، فعالیتهای مربوط به سلامت انسان و مددکاری اجتماعی با ۹/۵۷درصد در رتبه چهارم و حملونقل و انبارداری با ۹/۵۱ درصد در رتبه پنجم قرار داشته است.بنابراین با توجه به افزایش هزینهها بیشتر خانوادهها در زمان تصمیمگیری برای سفر کاهش هزینهها را مدنظر داشتند. به طور نمونه اقامت در خانه اقوام و دوستان، استفاده بیشتر از وسایل حمل ونقل شخصی، کاهش هزینه های مربوط به خرید سوغاتی و عدم استفاده از تورهای گردشگری را مدنظر قرار دادند. آنچه که خود مانع از رخداد پیامدهای مطلوب و مورد انتظار در حوزه گردشگری داخلی میشود.
۳هدف اصلی که مدنظر همه کشورهاست
روند اشاره شده میتواند تحقق اهداف اصلی این بخش از صنعت را دچار چالش کند. در توضیح بیشتر در این باره باید بیان کرد که در تمامی کشورها این شاخه از صنعت سه هدف اصلی را مدنظر دارد که شامل اشتغالزایی، ارزآوری و درآمدزایی میشود. اهدافی که تشکیل دهنده مثلث صنعت گردشگری هستند.البته موارد دیگری مانند رونق فعالیتهای اقتصادی، رونق صنایع داخلی و گسترش همکاریهای بینالمللی از دیگر مواردی بوده که در زیر مجموعه اهداف اشاره شده جای میگیرند. مواردی که کارشناسان و پژوهشگران صنعت گردشگری نیز بر آن تاکید داشته و دارند.
رونق و پایدارسازی؛ مسیر صحیح توسعه گردشگری
به هر حال این را نیز نباید فراموش کرد که مسیر صحیح توسعه گردشگری، رونق و پایدارسازی گردشگری داخلی بوده ضمن اینکه این بخش از صنعت با مشکلات فصلی بودن تقاضا و تحولات سیاسی و اقتصادی بین المللی، وابستگی کمتری نشان میدهد به این ترتیب باید آن را بهترین نوع توزیع و بازتولید منابع اقتصادی دانست. اما گردشگری داخلی حلقه مفقوده دیگری نیز برای توسعه خود دارد، بهطور نمونه میتوان به عدم توازن در توزیع سفرها اشاره کرد که خود در اثر برخی عوامل دیگر به وجود آمده است.
عدم توزیع مناسب سفر
به عنوان نمونه براساس سخنان فاطمی و طبق برآوردها و بررسیها اگرچه در روزهای پایانی سال ۱۴۰۰ به نظر میرسید توزیع سفرها در تعطیلات نوروز امسال در کل پهنه کشور به نسبت قابل قبولی توزیع شود، ولی مطابق گزارشها مشخص شده بود ۲۷ شهر در این تعطیلات استقبال بیشتری داشته اند. اینکه استقبال سفر در شهرهای جنوبی به قدری بود که بر اساس تصاویر پهبادی گرفته شده از برخی شهرهای جنوبی نظیر گناوه، مسافران با پارک خودرو خود در بیرون از شهر، سیلی از جمعیت شبیه راهپیمایی و تظاهرات در این مناطق در حال حرکت برای ورود به این شهرها بودند.
به این ترتیب باید عنوان کرد که سیاستگذاری مشخصی در بخش گردشگری داخلی مدنظر قرار نگرفته است و باید در زمینه افزایش کیفیت زندگی گردشگری داخلی، تسهیل در توزیع منابع مالی در جامعه میزبان از گردشگری داخلی، توزیع عادلانه سفر برای گروهها و دهک های متفاوت درآمدی، تدابیر لازم اندیشیده و برنامهریزی شود.
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.