فرشته فرشاد، نویسنده و مترجم با این توضیح که مجموعه مونولوگ «من الکی اینجام» را در نشر آواژ در دست چاپ دارد به هنرآنلاین گفت: این کتاب حاوی ۶ مونولوگ با عنوان مشترک «من الکی اینجام» است و با این که هر نمایشنامه مستقل و قابلیت اجرا دارد به‌خاطر تم مشترک به هم متصل هستند البته همه پنج مونولوگ در مونولوگ آخر به هم مرتبط می‌شوند.
او که مونولوگ‌های این مجموعه را درباره ظرفیت پذیرش انسان‌ها نوشته است، ادامه‌داد: مجموعه مونولوگ «من الکی اینجام» در مورد افرادی است که به‌دلایل متفاوتی در موقعیت‌هایی گیر افتاده‌اند که به جایگاهی که توقع داشتند نرسیدند و پذیرفتن این مخمصه و موقعیت جدید برای آن‌ها ممکن نیست و با آن کنار نمی‌آیند.
فرشاد در پاسخ به این پرسش که چرا چنین موقعیتی را موضوع نگاشتن نمایشنامه قرار داده، اظهارداشت: مسئله پذیرش برایم سئوال بود و آدم‌هایی را می‌دیدم که در موقعیت‌های مختلف قرار می‌گیرند و پیشامدی را که براساس آن اتفاق افتاده بود، قبول نمی‌کردند، برایشان مشکل بود با آن کنار بیایند و یا خود را در جایگاه دیگری می‌دیدند. این موضوع دغدغه‌ای را در ذهنم ایجاد کرد تا درباره این آدم‌ها مونولوگ بنویسم. بعضی‌ها هیچ‌وقت راضی نیستند و فکر می‌کنند الکی اینجا هستند و باید جای دیگر باشند و این میزان رضایت نسبی از زندگی همان خوشبختی است که اکثرا از احساس آن محروم‌اند و همیشه در جست‌وجوی موقعیت بهتری هستند؛ دائم در رنجند و از لحظات حال لذت نمی‌برند.
او درباره انتخاب قالب مونولوگ برای مطرح کردن دغدغه‌ای که در ذهنش ایجاد شده گفت: فکر کردم درونیات و عمق ذهنیات شخصیت‌هایم را در قالب مونولوگ بهتر می‌توانم بازتاب دهم چون مونولوگ درونی‌تر است و نمایشنامه دیالوگ‌دار، بیرونی‌تر و ملموس‌تر. نوشتن مونولوگ سخت‌تر است. چون نویسنده باید سعی کند اثرش کشش داشته باشد و مخاطب را نگه دارد و اثرش عیار بالایی هم داشته باشد یعنی معیارهای دراماتیک بودن را هم در نظر بگیرد. ۶ مونولوگ، تک‌گویی و گفت‌وگوی یک شخصیت به تنهایی روی صحنه است و شخص دیگری وجود ندارد که جواب بدهد و دیالوگ و بده‌بستانی شکل نمی‌گیرد، در نتیجه نویسنده امکان تشکیل کشمکش را ندارد. بنابراین همه عناصر درام را باید در مونولوگ به‌صورت مستتر در اتفاقات پلات لحاظ کند تا تماشاگر آن را حس کند و برایش بروز پیدا کند.
فرشاد مدرس دانشگاه، مدیر هنری نشر آواژ و دبیر بخش استعدادهای نمایشنامه‌نویسی کتاب آواژ است. آخرین نمایشنامه‌ای که از او به چاپ رسیده «کات کبود» است. فرشاد بازی در تئاترهای «تروکاژ» و «آپرکات» را در سال‌های ۹۷ و ۹۸ در کارنامه خود دارد. او در حال حاضر دانشجوی دکترای مطالعات تئاتر در دانشگاه یوهانس گوتنبرگ ماینس آلمان است.