بر اساس ادعای دانشمندانی که مسیر حرکت کاوشگر VOYAGER ناسا را ردیابی میکنند، ممکن است موجودات فضایی تا سال ۲۰۲۹ با زمین تماس بگیرند
گروهی از دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا بر این باورند که بیگانگان فضایی می توانند تا سال ۲۰۲۹ با زمین تماس بگیرند. در سال ۲۰۰۲، ناسا امواج رادیویی را از طریق یک پروتکل استاندارد به کاوشگر پایونیر ۱۰ ارسال کرد تا داده ها را انتقال دهد و از این ارتباط اطمینان حاصل کند.
این سیگنال که در فضا پخش شد به ستاره ای در فاصله ۲۷ سال نوری از سیاره ما رسیده است. محققان دانشگاه کالیفرنیا امیدوارند که این سیگنال توسط بیگانگان فضایی رهگیری شده باشد و آنها به زمین پاسخ دهند. این مطالعه از سیگنالهای ارسال شده از زمین به کاوشگرهای وویجر ۱، وویجر ۲، پایونیر ۱۰، پایونیر ۱۱ و نیوهورایزنز استفاده کرد و مکانهایی را که ممکن است سیگنالها هنگام ارسال به آنها ساطع شده باشند، ترسیم کرد.
به گزارش دیلی میل، مطالعه منتشر شده در مجله (Deep Station Network) بیان می کند که این فضاپیماها با آنتن های رادیویی شبکه ایستگاه عمیق (DSN) برای دانلود داده های علمی و داده های تله متری ارتباط برقرار کردهاند. این سیگنال ها از کاوشگر فراتر رفته و در فضای بین ستاره ای پخش شده اند.
شبکه ایستگاه عمیق یک مجموعه بینالمللی از آنتنهای رادیویی غولپیکر متعلق به ناسا است که از مأموریتهای فضاپیماهای بین سیارهای و همچنین چندین آنتن که به دور زمین میچرخند، پشتیبانی میکنند. تیم تشخیص داد که سیگنالهای Voyager 2، Pioneer 10 و Pioneer 11 قبلاً با حداقل یک ستاره مواجه شدهاند.
سیگنال پایونیر ۱۰ در سال ۲۰۰۲ با یک ستاره کوتوله سفید روبرو شد و تا سال ۲۳۱۳ با ۲۲۲ ستاره دیگر روبرو خواهد شد. سیگنال های وویجر ۱ و نیوهورایزنز در آینده نزدیک با اولین ستاره های خود روبرو خواهند شد. طبق این مطالعه، اولین زمانی که میتوانیم انتظار دریافت پیام بازگشتی از حیات فرازمینی بالقوه هوشمند را در نتیجه سیگنال کاوشگر وویجر ۱ داشته باشیم، سال ۲۱۰۹ است.
با این حال، برخی از ستاره شناسان با این ایده مخالف هستند. «کیتلین راسموسن»، اختر زیست شناس از دانشگاه واشنگتن که در این مقاله نقشی نداشت، می گوید که این تحقیق تمرین جالبی است، اما بعید است که به نتیجه برسد.