اکنون پایان قرن نیست
جهان و منطقه خاورمیانه و همچنین ایران در سال ۱۳۹۹ شاهد حوادث و اتفاقات متفاوتی بود حال آنکه عمده حوادث تاثیرات اقتصادی در جوامع گذاشت. جنگ های نیابتی، بیماری کرونا، تحریم ها و اختلافات سیاسی، موجبات رکود اقتصادی را فراهم کرد. این رکود و بی ثباتی فشارهای فراوانی را به جوامع بشری تحمیل کرد. سال […]
جهان و منطقه خاورمیانه و همچنین ایران در سال ۱۳۹۹ شاهد حوادث و اتفاقات متفاوتی بود حال آنکه عمده حوادث تاثیرات اقتصادی در جوامع گذاشت.
جنگ های نیابتی، بیماری کرونا، تحریم ها و اختلافات سیاسی، موجبات رکود اقتصادی را فراهم کرد. این رکود و بی ثباتی فشارهای فراوانی را به جوامع بشری تحمیل کرد. سال ۱۳۹۹ از جهات مختلفی قابل توجه است هم آخرین سال دولت دوازدهم بوده و انتخابات خاصی در پیش روست و هم از طرفی نوسان مناسبات سیاسی و بین المللی باعث شده تا وضعیت اقتصادی در محاق قرار بگیرد و با توجه به رشد نقطه ای اقتصاد و افزایش تولیدات صنعتی و معدنی اما تورم همچنان بالا بماند. با تغییر دولت در آمریکا باز هم اختلافات سیاسی همچنان باقیست و آینده برجام بیشتر در بلاتکلیفی است تا یک آینده روشن. اکنون پایان قرن نیست اما امیدواریم پایان تنش های سیاسی و اقتصادی و پایان شیوع ویروس مرگبار کرونا باشد. سال ۱۳۹۹ اقتصاد و امنیت اقتصادی و اجتماعی دچار چالش های جدی بود و هرچند اعتقاد بر این است که تحریم ها نمیتواند چرخ اقتصاد را بخواباند اما واقعیت نشان می دهد که فرایند دیپلماسی و شیوه روابط بین المللی می تواند بیشترین تاثیر را بر اقتصاد بگذارد چرا که هرچند در داخل بی نیاز باشیم اما همواره چرخ بزرگ اقتصاد بزرگتر از کشور است و چرخ دنده های آن خارج از مرزها قرار دارد
اقتصاد ایران از سال ۱۳۹۷ و با خروج امریکا از برجام با اختلال مواجه شد تا جایی که نرخ رشد منفی اقتصادی را شاهد بودیم. دراین میان شیوع کرونا نیز موجب شد تا مشکلات اقتصادی تشدید شود و مواردی چون افزایش هزینههای دولت و کسری بودجه پیش آید.
در ادامه با این که گمان می رفت با تغییر دولت در آمریکا تغییراتی در وضعیت اقتصادی ایجاد شود اما با تغییر شرایط سیاست خارجی و انجام نشدن فوری مذاکرات میان ایران و امریکا دوباره نرخ دلار به ۲۵ هزار تومان صعود کرد. از آنجایی که نرخ ارز بر طیف وسیعی از کالاها تأثیر میگذارد رشد این نرخ باعث شده است تا سطح عمومی قیمتها نیز بالا رود.
حال سوال اینجاست که سال آینده با تغییر دولت در کشور چه تغییری در حوزه سیاسی و اقتصادی رخ خواهد داد. و آیا درسال پیش رو نیز، وضعیت اقتصادی کشور به سیاست خارجی امریکا بستگی خواهد داشت.
اکنون پایان قرن نیست اما می تواند با سیاست های مناسب دولت فعلی و دولت آینده پایان برخی برنامه ها و استراتژی های نامناسب باشد. می تواند رویکردهای خردمحور به جای تفکرات سلیقه ای و برنامه های ناکارآمد قرار بگیرد.
اکنون پایان قرن ۱۴ نیست و هنوز یک سال دیگر باقی مانده است اما این یک سال فرصتی است برای نو شدن در اندیشیدن و سپس نو شدن در اقتصاد و کسب و کار و زندگی اجتماعی مبتنی بر عدالت و مهر و نیکی.
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.