تامین مالی، نیاز فوری شرکتهای دانش بنیان
تامین مالی شرکتهای دانشبنیان نیازمند آشنایی بیشتر با حجم مورد نیاز شرکتها است، نیازمندیهای مالی شرکتهای دانشبنیان باید بر مبنای تعداد پرسنل، وسعت و نوع فناوری آنها شناسایی و سیاستگذاری بر مبنای شواهد و اطلاعات دقیق صورت گیرد. نبود شفافیت یکی از چالشهای بسیاری از این شرکتها است، سازمان بورس و اوراق بهادار میتواند دسترسی […]
تامین مالی شرکتهای دانشبنیان نیازمند آشنایی بیشتر با حجم مورد نیاز شرکتها است، نیازمندیهای مالی شرکتهای دانشبنیان باید بر مبنای تعداد پرسنل، وسعت و نوع فناوری آنها شناسایی و سیاستگذاری بر مبنای شواهد و اطلاعات دقیق صورت گیرد.
نبود شفافیت یکی از چالشهای بسیاری از این شرکتها است، سازمان بورس و اوراق بهادار میتواند دسترسی دقیقی به اطلاعات مالی این شرکتها داشته و بتواند بر مبنای آن، سیاستهای خود را از طریق ابزارسازی، نهادسازی و یا بسته قوانین و مقررات، پیادهسازی کند.
به طور مسلم، تامین مالی شرکتهای دانشبنیان نیازمند شناخت دقیق نیازمندیهای آنها است. با توجه به کوچک بودن اکثر این شرکتها، قیمت خدمات مالی و مشاورهای خدمات پذیرش این شرکتها بعضا با مشکلاتی مواجه است. در حال حاضر دستهبندی شرکتهای دانشبنیان تغییر کرده و به شرکتهای دانشبنیان نوپا، نوآور و فنآور تقسیمبندی شده است.
۸۰ درصد شرکتهای دانشبنیان کشور نوپا هستند و هنوز به مرز فروش ناخالص پنج میلیارد تومانی نرسیدهاند و یا در حال رسیدن هستند، یکسری از نیازهای فوری این شرکتها، بحث سرمایه در گردش است. اگر این امکان وجود داشته باشد که شرکتها بتوانند از طریق اوراق تجاری و یا تامین مالی با انتشار اوراق و یا صکوک نوآوری بتوانند نیازمندیهای سرمایه در گردش خود را برطرف کنند، بسیار کمککننده خواهد بود.
شرکتهای دانش بنیان نوآور که فروش آنها بالای پنج میلیارد تومان و تعداد پرسنل آنها بزرگتر و اشتغالزایی آنان فراتر رفته است، به ابزارهای متنوع سرمایهگذاری نیاز دارند تا تامین مالی آنها سریعتر انجام شود؛ چرا که خواهان بازار بزرگتری هستند. بنابراین بهرهمندی از ابزارهایی چون تامین مالی سرمایهگذاری خطرپذیر و یا سرمایهگذاری صندوقهای جسورانه بورسی برای آنها ضرورت دارد.
شرکتهای دانشبنیان فنآور به عنوان شرکتهای بزرگ دانشبنیان نیازمند معرفی به ناشران هستند و حتی بسیاری از آنها بورسی شدهاند که به نظر میرسد نیازمند تامین مالی از بستر بازار سرمایه هستند.
سیاستگذاری تامین مالی شرکتهای دانشبنیان با بسترسازی آنها برای پذیرش در بازار سرمایه تعریف میشود و میتوان زمینه پذیرش شرکتهای دانش بنیان نوپا را هم در بورس فراهم کرد.
بهترین ابزار برای تامین مالی شرکتهای دانش بنیان نوپا این است که سهام آنها از طریق بازار سرمایه به عموم و یا سرمایهگذاران حقیقی هوشمند با شرایط ویژه واگذار و بازار شرکتهای دانش بنیان به منظور پذیرش ایجاد و سطح بندی شود.
شرکتهای دانشبنیان نیازمند طبقهبندی از منظر ذات فعالیت، خصوصیت و فناوری هستند. نکته حائز اهمیت اینکه جای برخی ابزارهای مالی برای تامین مالی این شرکتها خالی است.
صندوقهای نیکوکاری به عنوان یکی از ابزارهای بازار سرمایه میتوانند نقش مهمی در تامین مالی این شرکتها داشته باشند و همچنین بهرهمندی از شرکت سهامی عام پروژه برای شرکتهای دانش بنیانی که چندین پروژه دارند، بسیار پُرکابرد است.
سازمان بورس و اوراق بهادار باید زیرساختهای بازار ثانویه ( برای سکوهای تامین مالی جمعی) را ایجاد کند؛ چرا که شرکتهای دانشبنیان خواهان رقابت سالم و کسب سود هستند.
دارایی نامشهود شرکتهای دانشبنیان آنطور که باید در صورتهای مالی آنها درج نمیشود که این موضوع باید ارزشگذاری شود تا براساس آن تامین مالی صورت گیرد. بنابراین، نیاز است نهاد و هیات داوری، زمینه ارزشگذاری دارایی نامشهود در کشور را تسهیل و استانداردهای ارزشگذاری دارایی نامشهود نگارش شود. از این رو، لازم است بازار سرمایه این موضوع را پذیرفته و آن را حل کند.
بهتر است زمینه برای شناخت بیشتر مردم از این شرکتها فراهم و به آنها اعتماد کنند تا بتوانند سرمایه خود را به طور مستقیم وارد تولیدهای این شرکتها کنند. بنابراین نیاز است سازمان بورس و اوراق بهادار اقدام به فرهنگسازی تامین مالی شرکتهای دانشبنیان از طریق عامه مردم کند.
شرکتهای دانشبنیان با پذیرش در بازار سرمایه به سمت شفافیت حرکت میکنند و تامین مالی آنها به صورت مستمر خواهد بود.
در کشور کره جنوبی شرکتهای دانشبنیانی که میتوانند از طریق کرادفاندینگها تامین مالی کنند با سرعت بیشتری در بازار SME پذیرفته میشوند در حالی که در ایران برای شرکتها چنین ظرفیتی دیده نشده است.
اگر بتوانیم شرکتها را مرحله به مرحله به سمت بهرهگیری از ابزارهای تامین مالی موجود در بازار سرمایه هدایت کنیم به طور حتم شاهد رشد سودآوری این شرکتها خواهیم بود.
تامین مالی از طریق بازار سرمایه نسبت به بانکها ریسک کمتری برای شرکتها در پی دارد و شرکتها از این طریق میتوانند به مشتریان بزرگتری دست یابند.
شرکتهای دانشبنیان با ورود به بازار سرمایه با روند بهتری میتوانند اصول حاکمیت شرکتی را اجرا کنند و همین امر به مرور موجب افزایش شفافیت آنها میشود.
مهسا قربانی
مدیرعامل شرکت دانشبنیان سپهر بومراد
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.