مد و پوشاک در مقام یک صنعت و اقتصاد خلاق
امروزه صنعت مد و لباس بعنوان یکی از صنایع خلاق با پتانسیل تجاری بالا و در بستر کارآفرینی فرهنگی و اقتصاد خلاق بسیاری از کشورها را تحت تاثیر خود قرار داده است. کشور ایران با برخورداری از پیشینه غنی تاریخی و فرهنگی هنوز نتوانسته در عرصه مد و پوشاک پیشرفت چشمگیری داشته باشد و به […]
امروزه صنعت مد و لباس بعنوان یکی از صنایع خلاق با پتانسیل تجاری بالا و در بستر کارآفرینی فرهنگی و اقتصاد خلاق بسیاری از کشورها را تحت تاثیر خود قرار داده است. کشور ایران با برخورداری از پیشینه غنی تاریخی و فرهنگی هنوز نتوانسته در عرصه مد و پوشاک پیشرفت چشمگیری داشته باشد و به جای تاثیرگذاری بر جامعه و دنیای مد، بیشتر تحت تاثیر مدهای غیرایرانی قرار گرفته است.
پوشاک جزو صنایعی است که با سرمایه اندک شغل ایجاد می شود. درحالیکه در صنایع دیگر سرمایه زیادی می خواهد و فرصت زیادی برای اشتغال زایی است البته پوشاک فصلی است و به مد بستگی دارد و اینها از چالش های این شغل است و اگر تولید در زمان خود عرضه نشود تولیدکننده دچار مشکل می شود. تولیدات خانگی و زیرپله ای پوشاک باید در جرگه سرانه تولید کشور قرار گیرد. در کشور ما تولید پوشاک الزاما” نیاز به یک واحد صنعتی ندارد و می تواند دریک زیر پله انجا شود که این موضوع یک چالش است. زمانی که ما در تولید پوشاک قوی بودیم چین، اندونزی ودیگر کشورهای موفق در پوشاک حرفی برای گفتن نداشتند اما الان کشورهای همجوار ما در حوزه پوشاک قوی شده اند و ما درجا زده ایم. کره جنوبی اولین کشور دنیا است که از کارگاه های کوچک حمایت می کند و اکثریت کارگاه های تولیدی آن کوچک هستند، اما در ایران هر کارگاه کوچک باید به سازمان های مختلفی همچون مالیات، دارایی و … پرداخت نماید. چون نیاز صنعت پوشاک در کشور کم است تنوع پارچه نیز محدود، تجهیزات این صنعت به روز نمی باشد و سفارش طرح های جدید صرفه اقتصادی ندارد لذا ۸۰ درصد مواد اولیه صنعت پوشاک وارداتی است.
علیرغم اینکه تحریم ها در کشور آثار بدی داشت لکن در بخش نساجی و بخصوص پوشاک توانستیم بازار داخل را تامین کنیم. امروز اگر بستر صادراتی فراهم شود می توانیم سهمی درخور هم در بازار جهانی داشته باشیم.
فناوری نیز می تواند با ورود به زنجیره تامین صنعت مد (مواد اولیه، تولید، بازاریابی و فروش) سبب کاهش قیمت تمام شده محصولات این صنعت شود. فناوری می تواند با ایجاد خدمات برخط به مشتریان در حوزه فروش و بازاریابی تاثیرات بسزایی ایجاد کند.
صنعت پوشاک سهم بسیار اندکی در اقتصاد ملی کشور (حدود ٣ درصد) داشته و این سهم در مقایسه با کشور همسایه ما ترکیه (٢٧ درصد) بسیار ناچیز می باشد. موضوع مد و پوشاک منطق اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را بصورت توامان دارد و بهمین دلیل مدرسمی و غیررسمی (از طریق شبکه های اجتماعی) بروز نموده است. ٧٠ درصد تقاضای پوشاک دردست تولیدکنندگان خارجی بوده و سهم قاچاق و واردات غیررسمی در کشور بسیار جدی است. لذا نقش حاکمیت و نهادهای قانونگذار در این صنعت بسیار چشمگیر و حایز اهمیت است. شایان ذکر است حدود ٨٩ درصد این صنعت را صنایع خرد، کوچک و متوسط تشکیل می دهند و نزدیک به ۵٠ درصد تولیدات کشور بصورت زیرپله ای است. موضوع کمبود نیروی آموزش دیده یکی دیگر از موضوعاتی است که نیاز به برنامه ریزی جدی دارد بنحویکه متوسط تعداد مهندسان به کارگران در صنعت ٩ درصد و در صنعت پوشاک ٣ درصد و سهم تحصیلات دانشگاهی در کل صنعت ٢٢ درصد و در صنعت پوشاک ١٢ درصد می باشد، در نهایت سهم آموزش در این صنعت ٠/۴ درصد می باشد که از متوسط شاخص کلی صنعت بسیار پایین تر است.
عدم بروز نوآوری و فناوری در این صنعت در مقایسه با سایر کشورها، تجهیزات فرسوده، حجم بالای واردات مواد اولیه، نوسانات بازار ارز، نیروی کارگر گران و بهره وری پایین نیروی انسانی بخشی از چالش های این صنعت می باشد.
مهندس زهرا بختیاری
فعال فناوری و نوآوری و مدیر شتابدهنده بوستان (مد و پوشاک)
نظرات و تجربیات شما لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.